از ما چه می گریزی ما را هوای عشق است

از ما چه می گریزی ما را هوای عشق است...

عشق آمد و از کار جهان بی خبرم کردجوشید درون من و از خود به درم کردمن نیز یکی بودم از این جمع مسافرتقدیر در این کوپه تو را همسفرم کردای خرمن من سوخته ازآتش بیدادپیداست که عشق توچه خاکی به سرم کردناچار به افتادنم ای دل که زمانهدر اوج فلک بود که بی بال و پرم کرددیوانگی و عاشقی و باده گُساریرخسار تو استاد به چندین هنرم کردگفتی بِبُر این پای امید و سرِ خود گیرامروز که دیدار تو بی پا و سرم کردوقتی که مرا هیچ کسی تاب نیاوردشعر آمد و در چند غزل مختصرم کرد جواد توکلی  + نوشته شده در شنبه هشتم مرداد ۱۴۰۱ ساعت 18:40 توسط  |  از ما چه می گریزی ما را هوای عشق است...